کیت های میکروبی
ااز آنجا که حدود 40 درصد خسارات خوردگی ناشی از خوردگی میکروبی است می توان به میزان مخرب بودن آن پی برد. انواع باکتری ها، مخمرها، قارچ ها، ویروس ها و جلبک ها در بروز این نوع خوردگی دخیل هستند. باکتری های احیا کننده سولفات، اکسید کننده آهن، باکتری های هوازی،… نقش عمده ای در ایجاد این نوع خوردگی دارند. دلایل زیادی برای این معضل و گستردگی آن مطرح می گردد از جمله:
وجود گونه های متفاوت از میکروارگانیسم ها در همه محیط ها
عدم امکان شناخت دقیق مکانیسم عملکرد میکروارگانیسم ها
حساسیت آلیاژها و فلزات صنعتی در تماس با آب به میکروارگانیسم ها
میکروارگانیسم ها قادرند با ایجاد تغییر اطراف سطح فلز باعث شروع، تسهیل یا تشویق فرآیند خوردگی شوند. خوردگی مخازن و لوله های سیسـتم ذخیره سوخت، افزایش غلظت جامدات معلق در سوخت، تخریب هیدروکربنها، کاهش عمـر فیلترهـا، گرفتگی انژکتورها، افزایش میزان گوگرد سوخت، مصرف هیدروکربن های سوخت و روانکارها به عنوان منبع کربن، کاهش عمر قطعات موتور، نفوذ به الیه محافظ مخـازن و … از معضلات اصلی حضور این موجودات می باشند. تجمع موجودات زنده میکروسکوپی در محیط های آبی و رشد و تکثیر آنها بر روی سطوح باعث تشکیل یک لایه بیولوژیکی چسبنده می شود که بیوفیلم نامیده می شود. بیوفیلم شامل یک گونه یا گونه های مختلف میکروبی می باشد که می توانند روی سطوح متفاوتی تشکیل گردند و از آنجا که قادرند اجتماعات طبیعی در فضای مابین آب و هوا ایجاد کنند، کلیه سطوحی که با آب در تماس هستند در معرض تشکیل بیوفیلم می باشند. اثرات مخرب ناشی از تشکیل بیوفیلم عبارتند از:
-1 کاهش ضریب انتقال حرارت در مبدل های حرارتی و کندانسورها
-2 گرفتگی خلل و فرج مخازن نفتی
-3 چسبیدن میکروارگانیسم ها بر روی بدنه کشتی به ضخامت 10 میکرون باعث افزایش مصرف سوخت شناور از 0/3 درصد تا یک درصد می گردد. ضخامت های زیاد گاهی تا 50 درصد مقدار مصرف سوخت را افزایش می دهند.
-4 تشکیل بیوفیلم با ضخامت 1000 میکرون در لوله هایی به قطر ۵12/ میلی متر سبب نصف شدن سرعت جریان می گردد.
5- مقاومت به میکروب کش ها
6- ایجاد خوردگی
7- تجزیه و تخریب پوشش های آلی از جمله رنگ ها و پوشش های اپوکسی
– باکتری های اکسیدکننده آهن Bacteria-IRB oxidation Iron
باکتریهای اکسیدکننده آهن از دسته باکتری های اتوتروف (خود تغذیه کننده) می باشد یعنی مواد مغذی مورد نیاز خود را از محیط اطراف خود تامین می نماید. این باکتریها هوازی بوده ولی ممکن است در محیط های حاوی کمتر از 5/0 میلیگرم در لیتر اکسیژن نیز رشد کنند و تولید لجن زیادی نمایند. این باکتریها در استخرهای روباز، چاههای تغذیه، فیلترها، لوله ها و ابزارآلات یافت می شوند. این باکتریها آهن دوظرفیتی را به صورت هیدروکسید فریک آبدار درآورده و لجن تولید شده به صورت پوششی روی سطح لوله، روی جدار یا شبکه های لوله رسوب میکند که در نهایت منجر به ایجاد محیطی غیرهوازی در زیر این پوشش لجنی می گردد که شرایط مساعدی جهت رشد باکتریهای غیرهوازی را نیز به وجود می آورد. همچنین این باکتریها غالباً باعث ایجاد تاول هایی روی سطح فلز شده که منجر به خوردگی شیاری می شوند. یکی از این گونه باکتریهای اکسید کننده آهن گالیونلا نام دارد که با ایجاد رسوبات حجیم باعث گرفتگی خطوط لوله می شوند.
باکتری های هتروتروف
این باکتری ها شامل باکتری های هوازی و بی هوازی اختیاری هستند. باکتری های فرصت طلبی مانند باکتری سودوموناس، انتروباکتر، سیتروباکتر، آئروموناس،… در این گروه وجود دارند و اغلب آن ها گرم منفی می باشند. این باکتری ها در بستر های کربن فعال، رزین ها، صافی های شنی و غشایی، شبکه های توزیع آب، خنک کننده ها، مخازن تحت فشار و جدار بطری های آب وجود دارند. عواملی از قبیـل تغییــرات غلظت کلــرآزاد و کــاهش ناگهــانی آن در آب آشــامیدنی، غلظت مواد آلی قابل جذب، شکستگی لوله ها و… باعث ورود باکتری های هتروتورف بـه محــیط آب و در نتیجــه افــزایش تـراکم آنها مـی گـردد. تست (TBC) Count Bacteria Total که در اکثر صنایع درگیر با شبکه های آبرسانی با حساسیت بالا انجام می گیرد می تواند ملاکی برای بیان آلودگی حاصل از باکتری های هوازی باشد. عدم آگاهی از وجود این باکتری ها در آب، سبب تسریع پدیده خوردگی میکروبی شده، آبرسانی را با مشکل همراه ساخته و نیز منجر به عدم کارآیی کلر و سایر گندزداها می گردد.
باکتریهای احیاء کننده سولفات Bacteria Reducing Sulfate
این باکتری ها که به طور خالصه SRB نام دارند، بطور وسیعی در محیط های بی هوازی و در جاهایی که امکان تغذیه از از مواد آلی وجود دارد مانند پساب ها، مخازن ذخیر مواد نفتی، چاه های عمیق و آب های خنک کننده یافت می شوند و در حین تکثیر از سولفات به عنوان پذیرنده نهایی الکترون استفاده کرده، سولفید هیدروژن تولید می نمایند. در واقع این میکروارگانیسم ها بی هوازی اجباری هستند و فاقد سیستم تنفسی می باشند و انرژی لازم برای رشد خود را از اکسیداسیون مواد آلی همراه با احیاء سولفات به دست می آورند. در محدوده بنادر و خلیج ها که در آنجا سابقه نشت روغن، تخلیه مخزن روغن و ورود فاضلاب به دریا وجود دارد، جمعیت باکتری های احیا کننده سولفات بیشتر خواهد شد. یک جنس از این باکتریها به نام دِسولفوویبریو قادر است در حین تکثیر، بیش از 10 گرم در لیتر سولفید هیدروژن تولید نماید.
pH مناسب برای رشد این باکتری ها 5 تا 5 / 9 بوده و حرارت مناسب رشدشان نیز 20 تا 40 درجه سانتیگراد مییاشد.
شرکت آستا با توجه به نیاز جدی به پایش خوردگی در صنایع مختلف، آمادگی تامین کیت های شناسایی انواع خوردگی های میکروبی را مطابق با جدیدترین متد روز دنیا داشته و در کمترین زمان ممکن امکان پایش کنترل مشکلات خوردگی را فراهم می سازد.